De eerste dag in actie.

In het jongenskamp was er al een tijdje last van snurkers. Vandaag was het klaar en werd er een schuldige aangewezen. David Kuiper was de schuldige en voor hem werd er later in de middag een bed klaargemaakt op de stijger van de kerk. Na een stevig woordje van Theodorus gister, kwam ‘bijna’ iedereen vandaag wel op tijd. Na het ontbijt kwamen de kinderwerkers erachter dat de tenten die we gister hebben opgezet, de storm van gister (te lezen in het blog van zondag) niet hebben overleefd. Door deze storm was er een grote tak afgebroken van de boom bij het dorpshuis, dus die moest ook opgeruimd worden met een kettingzaag door Mircea. Een aantal mannen hebben de tenten opnieuw opgezet met behoorlijk wat duckt tape.

Bouw:
Bij de kerk maakten Wildrik en Bart een begin met het plafond. Jouke en Pieter waren op het dak van het terras bezig in de brandende zon met hulp van David. De werkzaamheden kwamen even stil te liggen nadat we hoorden wat er met Jan was gebeurd. In de middag waren bijna alle mannen in de kerk te vinden om te luisteren naar de instructies van Wildrik. Na 2 uur had je vrije tijd maar mocht je ook doorgaan met de bouw. Bijna alle jongens legden om 4 uur de werkzaamheden stil en begonnen aan een welverdiende kop koffie en een koek.

Kinderwerk:
Onder het bouwen hadden de dames hun eerste dag in het kinderwerk, wat heel erg goed ging weer voor de eerste keer. De dag voor de kinderwerkers begon namelijk wat hectisch, door wat er met Jan gebeurd was, maar al met al is de rest van de dag bijna soepel verlopen. De kinderwerkers die twee jaar geleden er ook waren hadden al een paar kindjes herkent die er toen ook waren, wat erg leuk was. Er waren deze dag zo’n 18 kindjes; een mooi begin! We hebben het over jozef gehad en jaloezie, en kregen de indruk dat de kinderen onder de indruk waren. We hebben zin in de rest van de week!

Iedereen had rond 15.00u vrije tijd en in de avond aten we pilav, wat voor een aantal onbekend was zoals Bart, Sjoukje, Gerrit en Paul. Het viel allemaal in de smaak, en iedereen had weer genoeg energie om in de avond te flyeren om reclame te maken voor het kinderwerk. Met 2 busjes en een auto en genoeg flyers gingen we op pad. Iedereen die we tegenkwamen kreeg een flyer (ongeacht de leeftijd) en maakte een praatje zowel in het Roemeens als in het Nederlands. Eenmaal terug bij de kerk was het tijd voor gezelligheid en spelletjes, iedereen deed zijn eigen ding.

Jans’ verhaal:
Maandag was niet zo best voor mij, het was de eerste dag dat we gingen bouwen. Maar nog voor dat we begonnen waren kwamen er een paar meiden om te vragen of een aantal van ons wilde helpen met het ingestorte tent weer overeind te krijgen. Sietse, jan thomas en ik gingen heen en we hadden een mooi plan uitgewerkt. Ik moest aan het andere kant van het hek zijn om de tent vast te zetten ik dacht ik spring even binnen door over het hekje heen. Maar die stond niet vast. Het hekje gleed onder me weg en ik viel op m’n muil. Mn pols deed zeer en ik kon hem niet bewegen. Esterra kwam en zei dat we naar het ziekenhuis moesten. Ik ging heen met Theodorus, Mircea en Marianne.We moesten ongeveer anderhalf uur rijden. Mircea kende iemand van het ziekenhuis en we konden gelijk doorlopen om een foto te maken. Het duurde niet lang tot ik te horen kreeg dat ik gips om mijn pols heen moest. Nadat dit allemaal gebeurd was reden we weer terug naar onze slaapplek we kwamen ongeveer om half vier weer aan en ik ging weer verder met mijn leuke week in roemenie. Bedankt Gerrit voor het typen.